راه حل شما براى پيشگيرى از كودك آزارى و كاهش آمار تجاوز به كودكان در جامعه چيست؟

بى شك اخبار اين روزها در مورد تجاوز به كودكان و كودك ازارى به حديست كه دل هر سنگى را هم آب مى كند.”چه كنيم؟”
١-كودكمان را در خانه حبس كنيم كه مبادا اتفاقى برايشان بيافتد:مگر ميشود اين كودك شاد و پر انرژى،پرنده اى كه هر ثانيه پر پرواز ميگشايد تا پروازى به كرانه هاى آسمان داشته باشد،در خانه حبس كنيم؟با عقل جور در نمى آيد كه آسيب روحى شديدى را به خاطر آسيب احتمالى جسمى به كودك تحميل كنيم!سعى كنيم به جاى حبس كردن پاره تنمان در گوشه خانه به او بياموزيم كه بى هوا تركمان نكند،و حواسش به محيط و انسانهاى اطرافش باشد.
٢-با غريبه ها حرف نزن!:متاسفانه يا خوشبختانه ما در جامعه اى زندگى ميكنيم كه بايد در هر صورت از آداب معاشرت خوبى براى گذراندن زندگى برخوردار باشيم.پس نميتوانيم به كودكمان بياموزيم كه با كسى حرف نزند و گوشه گير باشد.سعى كنيم به كودك بياموزيم كه با افرادى كه با آنها احساس امنيت بيشترى دارد،وقت خود را بگذراند و به هر دليلى(چه شكلات و چه بيا تو بغلم!)به سمت غريبه ها نرود.
٣-زشته،عيبه!:رو راست باشيد!هر چيز كوچكى كه ميدانيد كودكتان بايد بداند به او بياموزيد.اندام هاى شخصى اش را به او بگوييد و به او بگوييد كسى نميتواند وارد حريم شخصى اش شود،بگوييد كه دنياى اطراف خيلى كثيف تر از دنياى زيباى خيالى اوست!
زياده روى نكنيد!
٤-سنگ صبورش باشيد!:يك لحظه پيش خود فكر كنيد كه آيا آن ارتباط مؤثر را با كودك خود داريد؟آنقدر با او رفيق هستيد كه مشكلاتش را با شما در ميان بگذارد و از شما راهنمايى بخواهد؟اولين و آخرين رفيق فرزندانتان باشيد،آنچنان كوه استوارى برايش باشيد كه تا آخر عمر احساس امنيت كند!
٥-تا كِى اعدام؟:آمار اين اتفاقات تلخ اكنون به اندازه ايست كه متجاوزين در صَفَند!فرهنگ سازيمان چه شد؟قصه اتنا و ستايش و… را همه جا بگوييد،به همه بگوييد كودكان نحيفند،كودكان گناهى ندارند،اشتباه از ماست،از جامعه ماست.با حرفهاى قلم من و پُست هاى شما مشكلى حل نميشود!عروسك هاى دخترانمان و توپ هاى پسرانمان را نسوزانيم!حواسمان به روح بچه ها باشد،قاتل روح بچه ها نباشيم!