هنگامی که متوجه می‌شوید دوست یا شریک زندگی‌تان، اهل قهر کردن است در واقع وارد نقطه‌ی عطف رابطهی خود شده‌اید. مشکل اصلی در ارتباط با افرادی که عادت به قهر کردن دارند این است که آنها با قهر کردن، در واقع قصد دارند طرف مقابل را مطابق میل خودشان کنترل کنند. این مسأله‌ی مهمی است که تعداد زیادی از افراد در روابط عاطفی خود یا ازدواج، با آن دست به گریبان هستند و نمی‌دانند چگونه با این مشکل برخورد و از خود و رابطه‌‌ی‌شان محافظت کنند. معمولا اگر قهر کردن طولانی شده و مدام تکرار شود فضای رابطهی عاشقانه تبدیل به یک محیط صرفا همزیستی می‌شود و این برای تداوم رابطه بسیار مضر است. با این مقاله همراه باشید تا به شما بگوییم در برابر افرادی که عادت به قهر کردن مداوم دارند، بهتر است چه رفتارهایی انجام دهید.
شناختن افرادی که مدام قهر می‌کنند
قهر کردن رفتاری است که محدود به جنس خاصی نیست. هم زنان و هم مردان ممکن است عادت به قهر کردن داشته باشند. این افراد عموما هنگام بروز مشکل و تعارض در رابطهی عاطفی با شریک خود به جای حل‌وفصل کردن مشکل از گفت‌و‌گو اجتناب کرده و کناره‌گیری می‌کنند. معمولا قهر کردن یک تصویر کلیشه‌ای دارد که همه با آن آشنا هستند، مردی که با عصبانیت ممکن است محل را ترک کند یا مشغول کار خود شود و زنی که با حالت عصبی لب ورچیده و آه می‌کشد، به هر حال قهر کردن هر کیفیتی که داشته باشد یا از طرف هر کدام از دوطرف که اتفاق بیفتد نشانه‌هایی دارد که ما بعضی از این نشانه‌ها را به شما خواهیم گفت:
- افراد اهل قهر معمولا بلافاصله به غار تنهایی خود پناه می‌برند.
- هر زمان که دل‌شان بخواهد از حرف زدن با طرف مقابل اجتناب می‌کنند و جواب او را نمی‌دهند.
- رفتارهای بچه‌گانه دارند، قیافه‌ی ناراحت به خود می‌گیرند، دست‌به‌سینه می‌شوند، شاید حتی پاهای‌شان را هنگام قدم برداشتن عمدا محکم روی زمین بکوبند.
- نگاه سردی دارند و معمولا در مقابل رفتارهای شما عکس‌العمل مناسب نشان نمی‌دهند. یعنی به ابراز احساسات و رفتارهای محبت‌آمیز شما پاسخ نمی‌‌گویند.
- آنها اشیاء را جایگزین شما می‌کنند. یعنی زمانی که شما حضور دارید به جای آنکه با شما وقت بگذرانند، صحبت کنند یا با شما در کارهای‌تان یا تماشای تلویزیون همراه باشند خود را با روزنامه یا کتاب، تلفن، جدول کلمات و انواع و اقسام چیزها سرگرم می‌کنند.
- وقتی شخص سومی حضور دارد موقتا حالت سردی رفتارشان از بین رفته و حالت عادی پیدا می‌کنند. اما همچنان نسبت به شما حالت قهر دارند و زمانی که فرد سوم خارج می‌شود دوباره به حالت بی‌اعتنایی کامل برمی‌گردند (این نشانه‌ی آخر یک زنگ خطر واقعی برای رابطه به حساب می‌آید، اگر یک فرد قهرکننده توانایی این را دارد که حالتش را تغییر دهد یعنی موقتا از حالت قهر خارج شده و با شما خوب باشد، در واقع این شخص کسی است که آگاهانه از اسلحه قهر برای ناراحت کردن فرد مقابل استفاده می‌کند پس او در قهر کردن حرفه‌ای است و عمدا قصد دارد به شما بی‌احترامی کند.)
به دل نگیرید!
آنچه که دارد اتفاق می‌افتد در واقع این است: آقا یا خانم قهرو دارد تلاش می‌کند شما را مسئول عدم بلوغ عاطفی خود معرفی کند. متأسفانه اگر شما ناراحتی خود را نشان دهید، اخم کنید یا در چهره‌تان علائم نگرانی بروز کند به آنها اعلام کرده‌اید که موفق شده‌اند و مطمئن باشید اگر به این اطمینان دست پیدا کنند دوباره، دوباره و دوباره این کار را برای دریافت احساس پیروزی تکرار خواهند کرد و شما این حس را به آنها منتقل کرده‌اید که می‌توانند به هدف‌شان برسند. پس بیایید نوع نگاه‌مان به رفتار طرف قهرکننده را تغییر دهیم. این باعث می‌شود هم کمتر ناراحت شویم هم فرد مقابل تصور نکند کار مؤثری انجام داده به جای اینکه از او ناراحت شوید و قلب‌تان صدمه ببیند قهر کردن شریک زندگی‌تان را ناشی از این بدانید که او قادر به آشتی‌کردن با خودش نیست؛ بنابراین سعی می‌کند صدمه ناشی از این فقدان را به شخص دیگری منتقل کند و هیچکس از شما به او نزدیک‌تر نیست. فرد اهل قهر کردن همواره تلاش می‌کند عدم بلوغ عاطفی خود را اینگونه پنهان کند و این راه‌حلی است که احساس بدی در شما ایجاد می‌کند. قطعا برای شما بهتر است که به موقع آن را تشخیص دهید و تا پایان یافتن رفتار بد و بی‌ادبی فرد مقابل صبر کنید، این قطعا رفتار مناسب‌تری برای شما و حفظ روحیه‌تان است.
با قهر کردن آنها کنار نیایید
در واقع منظور این است که حواس‌تان باشد افراد قهرکننده با استفاده از اسلحه‌ی قهر از شما امتیاز نگیرند. نسبت به نیازهای‌شان واکنش نشان ندهید، لوس‌شان نکنید، با آرام کردنشان و دور و ورشان چرخیدن حس نیاز به توجه‌شان را ارضا نکنید. از طرف دیگر در مقابل قهرش شما هم سکوت نکنید. الگوی سکوت و کج‌خلقی شما به او اجازه می‌دهد که اینگونه کنار شما باشد و به این ترتیب کنترل اوضاع در دست او قرار بگیرد. چه با باج دادن و چه با رفتار مشابه رفتار او اجازه ندهید شما را کنترل کند. هر چقدر بیشتر با یک قهرو بسازید این شما هستید که مدام شکننده‌تر و آسیب‌پذیرتر می‌شوید. به جای آنکه با او کنار بیایید و به خاطر رفتار او شما معذرت‌خواهی کنید و یا شکننده‌شدن‌تان شما را عصبی کند و رفتار مشابه نشان دهید، سعی کنید به روی خودتان نیاورید و زندگی‌تان را ادامه دهید انگار نه انگار که اتفاقی افتاده است؛ همان‌طور که در مرحله قبل هم گفتیم اگر رفتارهای او را به دل نگیرید این کار برای‌تان ساده‌تر خواهد بود. فکر کنید منظورش از سرزنش شما چیست؟ افراد قهرکننده می‌خواهند رویکردهای درونی خود را ادامه دهند و قصد دارند با پافشاری روی طرز فکر خودشان شخصیت درونی و جدی خود را ثابت کنند. منتظر شوید فرد قهرکننده مسئولیت احساسات خود را به عهده بگیرد همان‌گونه که شما مسئولیت احساسات خود را پذیرفته‌اید. منتظر شوید تا شخص قهرکننده به وجود شما احترام بگذارد چون در واقع این افراد واقعا با رفتارهایی مثل کناره‌گیری کردن، سرد بودن و کنترل‌کردن به شیوه‌ی بی‌ادبانه‌ی خود، به شما بی‌احترامی می‌کنند و این اصلا نشان‌دهنده‌ی یک رابطهی عاطفی سالم نیست.
منتظر تغییرات باشید
وقتی فرد قهرکننده ببیند که رفتارهایش روی شما جواب نمی‌دهد، این احتمال وجود دارد که به تدریج یاد بگیرد که به آنها خاتمه داده و درباره‌ی رفتارش با شما تغییر عقیده بدهد. در هر صورت باید بدانید که فرد اهل قهر کردن با تمام شیوه‌های رفتاری شما با خودش مقابله خواهد کرد حتی ممکن است رابطه شما بهم بخورد یا او شما را ترک کند زیرا دوست ندارد این وضعیت را ادامه بدهد. شخص قهرکننده علاقه ندارد جایی باشد که نتواند همه چیز را کنترل کند. در هر صورت مقابله با شخص قهرکننده مقدار قابل ملاحظه‌ای ریسک دارد. اما احتمالا شما جزو افرادی باشید که ترجیح می‌دهند تحت هر شرایطی رابطه‌ای توأم با احترام متقابل داشته باشند تا اینکه خود را مانند فرشی که زیر پاافتاده است کوچک کنند.
سخن آخر اینکه بعد از تمام چیزهایی که گفته شد اگر فرد قهرکننده با تغییر علامت‌های رفتاری شما رفتارش را تغییر نداد، اگر شما سعی کردید به قهر او اعتنا نکنید و خواستار احترام باشید اما هنوز هم به رفتارهایش ادامه داد یک نفس عمیق بکشید و اگر واقعا فکر می‌کنید که ارزشش را دارد با این بزرگسال کودک زندگی کنید، باید این را بدانید که به احتمال خیلی زیاد و از آنجایی که شما قادر نیستید کسی را عوض کنید آن فرد همچنان از الگوی قهر برای کنترل شما استفاده خواهد کرد و برایش مهم نیست که شما از قبول قهر امتناع می‌کنید. این شما هستید که نباید اجازه بدهید دیگران شما را کنترل کنند و این یعنی باید به آن فرد بگویید و نشان دهید که می‌دانید دارد چه می‌کند. در نهایت دوستان عزیز من در مقابل یک فرد اهل قهر چه زن باشد چه مرد، شما بیشتر از این کاری از دست‌تان برنمی‌آید.
برگرفته از: wikihow
چگونه می‌توانید بر صدا و لحن و شیوه بیان خود مسلط‌تر شوید تا ارائه تاثیرگذارتری داشته باشید؟
۱۰،۰۰۰ تومان
یکی از هزاران مطلب مورد کنکاش قرار گرفت. و متاسفانه تماما طبق روانشناسی روباتیک امروزی بود. همونطور که یکی از دوستان گفتن بعضی قهرو ها نیاز به توجه طرف مقابل رو با رفتار اشتباه فریاد میزنن. راهش این نیست طرف رو دور بندازید تا درون خودش تقلا کنه و هروقت از این حالت خارج شد با زدن یک دکمه ری استورش کنید. البته الان این مدلی مد شده. ولی از نظر من هر دوی این افراد مشکل دارن. کسیکه بجای حرف زدن، حاضره چندین روز خودش رو نابود کنه تا خواسته اش رو به طرف بفهمونه و همچنین کسیکه فقط توی ملایمات حضور داره و توی ناملایمات مشغول امور خودش میشه. ممنونم.
تشکر بابت مطالب خوبتون… به نظرم اینم اضافه کنید که یه وقتایی با پیش قدم شدن برای آشتی حتی درصورتی که مقصر نباشیم میتونیم به طرف مقابل آشتی کردن رو یاد بدیم و به نوعی اونو شرمنده رفتارش کنیم البته احترام و ارزش خودمون نباید نادیده گرفته بشه چون پیش قدم شدن همیشه نباید به عذرخواهی ختم بشه میتونه شکل های دیگه ای هم داشته باشه…اینو میگم چون افراد واقعا متفاوت هستن برای برخورد با همه نمیشه یه نسخه در نظر گرفت . مثلا تو خانواده خودمون برادر کوچیکترم زیاد قهر میکنه و من بیشتر وقتا سعی میکنم از دلش درارم و اونم اینو یادگرفته و بیشتر مواقع میاد از کار اشتباهش عذر خواهی میکنه این درصورتیه که قبلا اصلن حاضر به این کار نبود (البته توجه دارم که این مقاله درباره چگونگی برخورد با فرد بزرگسال نوشته شده اما همونطور که قهر کردن پی در پی میتونه مثال یه رفتار کودکانه باشه پس میتونه نماینده یه شخصیت کودکانه هم باشه که با راههای کودکانه و به مراتب ساده تر با منطق فرد مواجهه بشه یه وقتایی نیازه برای این شخصیت مثل یه الگو عمل کرد درسته که نمیشه شخصیت ها رو تغییر داد اما میشه افراد رو متقاعد کرد که به خواست خودشون تغییر کنن اونم به طور غیر مستقیم چون الگو برداری توی هر سنی صورت میگیره و اگه افراد از روی علاقه به طور ناخودآگاه از روی فرد دیگه ای الگو برداری کنن فقط کافیه به اندازه کافی در نزدیک کردن عاطفی شخص مورد نظر به خودمون موفق باشیم)… البته بازهم تاکید میکنم که افراد بسیار متفاوت هستند بعضی ها هم چنان در قهر جدیت به خرج میدن که نه تنها جنبه اعتراض بلکه جنبه لجبازی به خودش میگیره اگر میدونیم با یه فرد لجباز طرف هستیم بهترین کار اینه که به لجبازی بیشتر اون دامن نزنیم حالا ممکنه با دوری از اون لجبازی شدت بگیره یا حتی برعکس با توجه بیشتر به رفتار لجبازانش دامن بزنیم…بهتره به جای سردرگمی هر دو راه رو امتحان کنیم! به هر حال تا شناخت از هر فرد و نیازهاش صورت نگیره بهتره دست به اقدام سرخود نزنیم یه وقتایی تنهایی کمک میکنه که بهتر بتونه به رفتارهاش فکر کنه و حتی به این نتیجه برسه که واقعا اشتباه کرده حتی اگه بازهم به خودش اجازه آشتی کردن نده و همچنان از شما دوری کنه (که نشأت گرفته از نوعی لجبازی یا غرور بیش از اندازه میتونه باشه) باز هم زمان باعث عقب نشینی کردن از مواضعش میشه و به نوعی برای تصمیم گیری مردد میشه و ممکنه متوجه بشید از درون پشیمونه در این مواقع پیش قدم شدن شما باعث همکاری اون هم میشه و شانس بیشتری برای بهبود روابط پیدا میشه. این مثال رو هم در بعضی از روابطم با دیگر اعضای خانواده از جمله پدرم که به شدت قهر میکنه و بعد از گذشت بیش از دو دهه از زندگی مشترک با مادرم هنوز این قهر های پی در پی باعث رنجش همه ما میشه تجربه کردم طوری که وقتی با مادرم قهره حتی غذایی که مادرم درست میکنه رو نمیخوره و برای خودش از بیرون غذا میگیره و یا هیچی جز یه غذای سر دستی نمیخوره و مامانم با این وجود باز غذا براش درست میکنه و بابام خریدای خونه رو هم انجام نمیده و حتی وقتی کارد به استخون همه ما میرسه و نهایتا مامانم پیش قدم میشه اون باز یه وقتایی کوتاه بیا نیست و این لجبازیا ادامه پیدا میکنه تا درنهایت این قهر بعد از حدود هفته ها تموم بشه و زندگی تقریبا به روال عادی برگرده البته بغضی وقتم قبلنا خودش پیش قدم میشد اما تجربه به ما نشون داده که بیشتر مواقع تا زمانی که بهش فرصت داده بشه حاضر نیست دست از رفتاراش برداره و یه وقتایی هم بی خبر میره جایی و عمدا پیداش نمیشه که ما بیشتر نگران شیم…خلاصه که اینجور مواقع باید همه جانبه حواسمون به منافعمون هم باشه و طوری که غرور آسیب نبینه شرایط رو مدیریت کرد…ضمنا تفاهم در زندگی مشترک خیلی اهمیت داره بهتره اولا حواسمون به انتخاباتمون باشه و ثانیا اگر شریک زندگیتون رو خودتون انتخاب کردید باید بپذیرید که مسئول انتخابهاتون هستید و یا به جای سرزنش خودتون و اطرافیان بهتره راه حل مناسب پیدا کنید و بدونید همیشه گزینه بهتری وجود داره مطمئنا قهر توی همه زندگیها وجود داره و به جز اون چیزایی هست که عاشقش باشید و لحظاتی که ارزش آشتی کردن رو دوچندان میکنه…ببخشید زیاد بود😑🌹
سلام دوست عزیز.
خیلی ازت ممنونیم که تجربه و دیدگاهت رو مفصل باهامون در میون گذاشتی. خوش‌حالیم که عضوی از خانوادۀ «چطور» هستی. 🙂
این راهکارها اشتباهه
کسی که مدام قهر میکنه را از زندگیتون حذف کنید چون مدام داره هزینه زایی میکنه و بقیه عمرتون باید تلف بشه و شرایط بدتر میشه برادر من همینطور بود دیگه از زندگیمون انداختیمش بیرون