۱۲ عبارتی که هرگز نباید به افراد افسرده بگویید

42

افسرده بودن همانند زندگی در جهانی دیگر است که ذهن شما قادر به درک آن نیست. حمایت از یک دوست، در زمان افسردگی، سخت و ناراحت‌کننده است. بسیاری از مردم چیزی نمی‌گویند ولی وقتی حرفی می‌زنند، حرف‌هایشان نادرست است. گفتن عبارات نوع‌دوستانه به یک دوست افسرده، کار ساده‌ای است اما با این کار شما به جای کمک کردن، به او ضربه می‌زنید.
اگر شما بتوانید از گفتن این 12 عبارت اجتناب کنید، بهتر می‏‌توانید زمانی که دوست‌تان بیش از هر وقت دیگر به کمک شما نیاز دارد، از او حمایت کنید.

۱. اوضاع می‌توانست بدتر از این باشد!

تلاش برای مقایسه وضعیت دوست‌تان با کسی که شرایط بدتری دارد، راهکار مناسبی نیست. افسردگی بر اثر شرایط زندگی رخ نمی‌دهد، بلکه به فعل‌و‌انفعالات شیمیایی مغز بستگی‌ دارد. از دیدگاه شما ممکن است کسی زندگی آسان و خوبی داشته‌ باشد، اما ظاهر زندگی دیگران، نشان‌گر احساسات و باطن زندگی آنها نیست. مقایسه زندگی دوست‌تان با افرادی با شرایط بدتر از او، تنها می‌تواند حس بدتری به او بدهد.

رونیکس

۲. باید روی داشته‌هایت حساب کنی

چیزی که ممکن است به شما کمک کند، برای کسی که زیر فشار افسردگی قرار دارد، مناسب نیست. فکر کردن به چیزهای خوب در زندگی، افسردگی دوست شما را برطرف نمی‌کند. بلکه تنها باعث می‌شود او علاوه بر مسائلی که با آنها درگیر است، بار گناه بیشتری را حس کند.

۳. تو فقط کمی ناراحت هستی

ناراحتی

درگیری ذهنی دوست‌تان را با گفتن این عبارت ناچیز نشمارید. با این ادعا که این وضعیت، تنها یک شرایط ناراحت‏‌کننده گذراست، در واقع به او می‌گویید که احساسات او ارزشمند نیست. احساساتی را که درک نمی‌کنید نادیده نگیرید.

۴. این روش را امتحان کرده‌ای…

کسی که افسرده است، نمی‌خواهد به رنجی که می‏‌‏کشد، فکر کند. این افراد هر روشی را که می‌‏دانسته‏‌اند امتحان کرده‌اند. پیشنهاد شما، تنها حس حماقت و ناامیدی را در دوست‌تان برمی‌انگیزد. اگر شما تاکنون افسرده نبوده‌اید، هرگز نمی‌توانید عمق درد و رنج دوست‌تان را درک کنید. پیشنهاد دادن راهکار از سوی کسی که شرایط یک فرد افسرده را درک نمی‌‏کند، به معنای حمایت نیست.

۵. حال تو را درک می‌کنم. من هم زمانی افسرده بودم…

اگر شما فکر می‏‌کنید که زمانی افسرده بوده‌اید، معلوم است که شما نمی‌دانید افسردگی چیست. غمگین یا ناراحت بودن به معنای افسردگی بالینی نیست. تلاش برای شرح دادن حسی که هرگز آن را واقعا تجربه نکرده‌اید، حس دوست داشتن یا حمایت به دوست‌تان نمی‌دهد.

۶. تو باید روی ورزش و تغذیه‌ی سالم تمرکز کنی!

اگر شما یک متخصص نیستید هرگز نباید به کسی که بیماری روانی جدی دارد، توصیه یا سفارشی بکنید. دوست افسرده شما به نظر یک متخصص دیگر نیاز ندارد. او تنها یه یک دوست احتیاج دارد. سلامت جسم به سلامت روح بستگی دارد، اما عدم تعادل شیمیایی مغز که موجب افسردگی می‌شود، با ورزش یا خوردن یک سالاد درمان نمی‌شود.

۷. تو افسرده به نظر نمی‌رسی!

افسردگی یک حالت نیست و لزوما روی ظاهر افراد اثر نمی‌گذارد. افراد ممکن است در هر سن، نژاد، جنسیت، شغل و گرایشی به افسردگی مبتلا شوند. شما نمی‌توانید بر اساس ظاهر افراد به احساسات آنها پی‌ببرید. حتی اگر دوستان شما شاد و سالم به نظر برسند، باز هم باید به احساسات واقعی آنها توجه کنید و آنها را باور داشته‌باشید.

۸. تو می‌توانی با بیماری مقابله کنی

مقابله با ناراحتی

افسردگی مانند سایر بیماریهای جسمی نیست که بتوانید مانند سرماخوردگی آن را درمان کنید. این ادعا که دوست شما می‌تواند بر افسردگی خود غلبه کند به این معناست که او تحت کنترل بیماری قرار دارد. شاید این فرض که دوست‌تان قادر به غلبه بر این بیماری ذهنی است به این معنا باشد که او در برابر احساس خود مسئول است.

۹. چرا کارهایی را که برایت لذت‌بخش است انجام نمی‌دهی؟

وقتی شخصی افسرده است، کارهایی که به طور طبیعی لذت‌بخش و شادی‏‏‌آفرین هستند، برای او این‌گونه نیستند. این موضوع یکی از بدترین جنبه‌های افسردگی است. تمایلات و علاقمندی‌ها رنگ و بوی خود را از دست می‌دهند. کاردستی‌های ساده یا پیاده‌روی، بیماران ذهنی را مداوا نمی‌کند.

۱۰. تو باید جنبه مثبت موضوع را در نظر بگیری

گفتن این جمله نشان‌دهنده آن است که شما حقیقت افسردگی را درک نکرده‌اید. در اینجا نقطه‌ی مثبتی وجود ندارد. افسرده بودن به این معناست که دوست شما در تلاش است تا جنبه‌ای مثبت را در زندگی بیابد.

۱۱. دیدن من، تو را خوشحال نمی‌کند؟

افسردگی دوستان شما ربطی به شما ندارد. فکر نکنید که آنها دیگر شما را دوست ندارند یا نمی‏‌خواهند، زیرا تعادل شیمیایی مغز آنها تغییر کرده است. شما با برانگیختن احساسات دوستان‌تان درباره‌ی خودتان، تنها باعث می‌شوید آنها حس گناه و ناامیدی داشته‌باشند.

۱۲. شاد‌ بودن یک انتخاب است!

وقتی افسرده نیستید. دست‌کم‌گرفتن تلاش دوستان‌تان برای یک انتخاب ساده مانند شاد بودن یا نبودن، بسیار سهل‏‌انگارانه و توهین‌آمیز است. آنها در داشتن این حس دخیل نیستند و شاد نبودن، انتخاب آنها نیست. با اجتناب از این عبارات و برخی عبارات مشابه، شما بهتر می‏توانید دوست افسرده خود را درک کرده و از او حمایت کنید. آنها نیاز دارند تا به حرف‌هایشان گوش کنید، آنها را دوست بدارید و حامی آنها باشید بدون آنکه سعی کنید مشکل آنها را حل کنید.

به جای خواندن این متن می‌توانید ویدیوی زیر را نیز ببینید.

برگرفته از: lifehack

گامی برای تسلط شما بر مهارت‌های برقراری ارتباط



ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

آخرین دیدگاه‌ها (از 42 دیدگاه)
  1. نجمه می‌گوید

    اصلا مناسب و علمی نبود
    من ر وانشناسی میمونم
    و درسته که بعضی از حرف ها درست بود اما نتیجه ی اشتباه گرفتید
    این که یک فرد افسرده نیاز به متخصص داره درست ولی نقش بالایی هم در درمان داره یه دوست
    و اصلا مطلب علمی ای نبود

    1. رقیه محمدی می‌گوید

      سلام نجمه عزیز
      کاملا درسته که یه دوست میتونه نقش مهمی در درمان افسردگی داشته باشه ما هم منکر این قضیه نیستیم. در این مقاله جملاتی رو بررسی کردیم که علی‌رغم اینکه دلسوزانه به نظر میرسن، میتونن تأثیر ناخوشایندی روی افراد مبتلا به افسردگی بذارن پس بهتره اونها رو به‌کار نبریم.

  2. خدیجه می‌گوید

    با سلام بر همگی دوستان
    با این مقاله موافقم، چون من این صحبتها رو روی شخصی که مبتلا بوده امتحان کردم. خودم هم مبتلا هستم ولی نه به افسردگی مزمن، البته بنده متخصص نیستم و هیچ مدرک آکادمیک هم در روانشناسی ندارم ولی این رو می دونم که حتی حیوانات هم دچار افسردگی می شوند مانند حیوانات گرفتار در قفس باغ وحش، دور شده از وطن اصلی اشان مانند داستان طوطی و بازرگان، حیوانات مورد ضرب و شتم قرار گرفته، آزار دیده و فرزند از دست داده. بیماری افسردگی در نوع انسان انواع مختلف دارد:
    1- افسردگی ناشی از اختلالات شیمیایی مغز که باید دارو درمانی توسط متخصص انجام شود و گفتگو کردن با بیمار حال او را بدتر می کند.
    2- افسردگی ژنتیکی مانند اختلالات دو قطبی، شیزوفرنی و اسکیزوفرنی که در نوجوانی بروز می کند که باید درمان توسط متخصص انجام شود و حتی بستری شوند،گفتگو کردن با بیمار حال او را بدتر می کند.
    3-افسردگی در اثر حوادث ناگوار در زندگی فردی یا خانوادگی که باعث اندوه زیاد، از دست دادن کنترل، خشم و در نتیجه افسردگی مزمن می شود که باز هم باید دارو درمانی توسط متخصص انجام شود و در موارد شدید بیمار بستری شود ولی وجود دوستان خوب یا خانواده دلسوز هم می تواند به او کمک کند ولی گفتگو با بیمار باید توسط متخصص انجام شود.
    4-افسردگی در اثر زندگی در کلان شهرها، زندگی در غربت، فرسودگی شغلی، اخراج از کار که باز هم وجود دوستان خوب و خانواده دلسوز هم می تواند به او کمک کند.

  3. Yasamin می‌گوید

    وا خب پس چی بگیم؟